İnsanlığın Gerçek Dostları Ödülü *
Yaşamım boyunca sigara içenlerden değil ama sigaradan hiç hoşlanmadım. Bu hoşlanmayışta, kendi kişiliğimin yanı sıra, sigarayı adeta yer gibi içen yakınlarımın da etkisi olmuştur hiç kuşkusuz...
Babam, günde dört paket sigara içerdi. Sonunda genç yaşında gırtlak kanseri oldu. Amcamın aşırı sigara yüzünden kalp durması nedeniyle ölmesi, eşimin tüm uyarılarıma karşın sigara sigarayı bırakmaması sonucu genç denebilecek bir yaşta hakka yürümesi; beni sigaraya düşman etti diyebilirim.
Bir başka neden de; statlarda sigara içilmesi yasak olmasına karşın, yanımda ve yöremdekilerin bu yasağa aldırış etmemeleri; tüm uyarılarıma karşın stat yönetiminin bu konuda bir önlem almamasıydı. Sigara içenlere, yasal zorunluluk olmasına karşın önlem alınmaması nedeniyle; Genel Kurul üyesi olmaktan kıvanç duyduğum Fenerbahçem'in maçlarına gitmez oldum.
***
Bir düşünün! Gencecik insanlarla bir aradasınız; sigara dumanından göz gözü görmüyor. Soluk almakta zorlanıyorsunuz. Siz içmeseniz de en az onlar kadar sigaranın zararlarına kaşı savunmasızsınız. En azından olan kendi ifadelerine göre '' sigara içmekten zevk alıyorlar''. Ya siz?
Dışarı çıktığınızda üstünüze sinmiş sigara kokusundan, dolayısı ile kendinizden iğreniyorsunuz. Eve gittiğinizde ilk işiniz, üstünüzdekilerden bir an önce kurtulup, havalandırılacakları havalandırmak, yıkanacakları yıkamak oluyor.
***
Genel Müdürlüğünü yaptığım bir vakıfta göreve başladığımda yanımda çalışanların, özellikle gençlerin büyük bir bölümünün sigara içtiğini gördüm. Odalarda sigara içilmesi yasak olduğu için, onların bahçede sigara içtiklerini odamın penceresinden görebiliyordum.
Karar verdim: Sigarayı bırakanlara ödül verecektim.
Kim sigarayı bıraktım derse, onu üç ay izleyip, üç ay içinde sigaraya dokunmadıklarına inanırsam onlara bir altın armağan edecektim; üstelik bu altını kendi paramla satın alacaktım. Bu süre içinde sigara içmeyip, ödülü aldıktan sonra sigaraya başlayanların cezası ise dört altındı.
Sigarayı bırakmak niyetinde olanların bir kesimine sigaranın nasıl bırakılacağını anlatan kitaplardan armağan ettim. ''Kitabın yardımına gerek yok, ben kendi isteğimle bırakabilirim'' diyenler de vardı aralarında...
Kısa süre içinde yedi çalışanım, belirlediğim üç aylık süreyi başarıyla geçerek, ödüllerini almaya hak kazandılar.
Bir gün sekreterim, Sigarayla Savaş Derneği'nden arandığımı söyledi. ''Bağla'' dedim; bağladı.
Karşımda gayet kibar konuşan bir kadın.
''Yaşar beyle mi görüşüyorum?''
''Evet Yaşar beyle(!) görüşüyorsunuz'' dedim.
''Efendim ben sizi Sigara İle Savaş Derneğin'den arıyorum. Aydın Üniversitesi ile her yıl ortaklaşa düzenlediğimiz etkinlikte, bu yıl ki ''İnsanlığın Gerçek Dostları Ödülünü'' size vermeyi kararlaştırdık.
Ödülün ne için bana verildiğini kestirmeme karşın, gene de nedenini sormadan edemedim.
''Çok sağ olun ama bu ödülü hak edecek ne yaptım?
Anladığım kadarıyla sosyal medya izleyicilerimden biri, benim çalışanlarıma sigarayı bırakmalarını özendirmek için armağan olarak verdiğim altınlardan söz etmiş derneğe. Onlar da hakkımda bir araştırma yapıp, işin doğruluğunu saptayınca ödülü bana vermeye karar vermişler.
''Çok mutlu oldum. Sağ olun''
''Yaşar bey sizi ödül törenini düzenleyeceğimiz Cemal Reşit Rey konser salonuna bekliyoruz. O gün araba gönderip sizi aldıracağız.''
''Zahmet etmeyin, ben kendi aracımla gelirim.''
Birbirimize karşılıklı iyi dileklerimizi iletip telefon görüşmemizi sonlandırdık.
***
Ödül töreninin yapılacağı CRR'ye giderken böyle bir ödülü kazanmanın mutluluğunu, İstanbul'un insanı çileden çıkaran trafiği bile gölgeleyemedi.
Törene zamanından önce yetiştim. Törenin başlamasına dakikalar kala salonun tamamına yakını doluydu. Bir dernek görevlisi bana oturacağım koltuğa kadar eşlik etti.
Törenin başlama saatinde salon tümüyle dolmuştu. Çağrılılar arasında sinema, müzik sanatçıları ile kimi yeni, kimi eski siyasetçiler de vardı.
Tören, alışıldığı gibi açılış konuşmaları ile başladı. Açılış konuşmasını Aydın Üniversitesi sahibi Dr. MehmetAydın yaptı. Aynı zamanda Sigara İle Savaş Derneği'nin başkanlığını da yapan Aydın'ın konuşmasından sonra sigaranın zararlarını ve derneğin etkinliklerini anlatan bir video izledik. Sıra ödül törenine gelmişti.
Etkinliğin sunucusu önce bana ödülü verecek kişiyi, ardından da beni çağırdı sahneye.
Ödülü aldım. O anki duygularımı anlatamam. Bir konuşma yapmam istendi. Kısa ama göz yaşlarımı tutamadığım duygulu bir konuşma yaptım. Göz yaşlarımın yanaklarımdan süzülmesine, sigara yüzünden kalp krizi geçirerek genç denilebilecek yaşta hakka yürüyen eşimden söz etmem yol açmıştı.
Alkışlar arasında yerime geçtim.
***
İnsanlığın Gerçek Dostları ödülü olarak aldığım heykelin anlamı; heykelin büyüklüğünün kat kat üstündeydi. Şimdiye dek öğrenciyken, askerlik görevimi yerine getirirken ve iş yaşamımda bir çok ödül almıştım. Bu ödül en anlamlısıydı.
Herkese sigarasız ve sağlıklı günler dilerim.
-----
İstanbul -Temmuz 2020
-----
(*) Bu ödül töreni 2018 yılında yapıldı.
Bir başka neden de; statlarda sigara içilmesi yasak olmasına karşın, yanımda ve yöremdekilerin bu yasağa aldırış etmemeleri; tüm uyarılarıma karşın stat yönetiminin bu konuda bir önlem almamasıydı. Sigara içenlere, yasal zorunluluk olmasına karşın önlem alınmaması nedeniyle; Genel Kurul üyesi olmaktan kıvanç duyduğum Fenerbahçem'in maçlarına gitmez oldum.
***
Bir düşünün! Gencecik insanlarla bir aradasınız; sigara dumanından göz gözü görmüyor. Soluk almakta zorlanıyorsunuz. Siz içmeseniz de en az onlar kadar sigaranın zararlarına kaşı savunmasızsınız. En azından olan kendi ifadelerine göre '' sigara içmekten zevk alıyorlar''. Ya siz?
Dışarı çıktığınızda üstünüze sinmiş sigara kokusundan, dolayısı ile kendinizden iğreniyorsunuz. Eve gittiğinizde ilk işiniz, üstünüzdekilerden bir an önce kurtulup, havalandırılacakları havalandırmak, yıkanacakları yıkamak oluyor.
***
Genel Müdürlüğünü yaptığım bir vakıfta göreve başladığımda yanımda çalışanların, özellikle gençlerin büyük bir bölümünün sigara içtiğini gördüm. Odalarda sigara içilmesi yasak olduğu için, onların bahçede sigara içtiklerini odamın penceresinden görebiliyordum.
Karar verdim: Sigarayı bırakanlara ödül verecektim.
Kim sigarayı bıraktım derse, onu üç ay izleyip, üç ay içinde sigaraya dokunmadıklarına inanırsam onlara bir altın armağan edecektim; üstelik bu altını kendi paramla satın alacaktım. Bu süre içinde sigara içmeyip, ödülü aldıktan sonra sigaraya başlayanların cezası ise dört altındı.
Sigarayı bırakmak niyetinde olanların bir kesimine sigaranın nasıl bırakılacağını anlatan kitaplardan armağan ettim. ''Kitabın yardımına gerek yok, ben kendi isteğimle bırakabilirim'' diyenler de vardı aralarında...
Kısa süre içinde yedi çalışanım, belirlediğim üç aylık süreyi başarıyla geçerek, ödüllerini almaya hak kazandılar.
Bir gün sekreterim, Sigarayla Savaş Derneği'nden arandığımı söyledi. ''Bağla'' dedim; bağladı.
Karşımda gayet kibar konuşan bir kadın.
''Yaşar beyle mi görüşüyorum?''
''Evet Yaşar beyle(!) görüşüyorsunuz'' dedim.
''Efendim ben sizi Sigara İle Savaş Derneğin'den arıyorum. Aydın Üniversitesi ile her yıl ortaklaşa düzenlediğimiz etkinlikte, bu yıl ki ''İnsanlığın Gerçek Dostları Ödülünü'' size vermeyi kararlaştırdık.
Ödülün ne için bana verildiğini kestirmeme karşın, gene de nedenini sormadan edemedim.
''Çok sağ olun ama bu ödülü hak edecek ne yaptım?
Anladığım kadarıyla sosyal medya izleyicilerimden biri, benim çalışanlarıma sigarayı bırakmalarını özendirmek için armağan olarak verdiğim altınlardan söz etmiş derneğe. Onlar da hakkımda bir araştırma yapıp, işin doğruluğunu saptayınca ödülü bana vermeye karar vermişler.
''Çok mutlu oldum. Sağ olun''
''Yaşar bey sizi ödül törenini düzenleyeceğimiz Cemal Reşit Rey konser salonuna bekliyoruz. O gün araba gönderip sizi aldıracağız.''
''Zahmet etmeyin, ben kendi aracımla gelirim.''
Birbirimize karşılıklı iyi dileklerimizi iletip telefon görüşmemizi sonlandırdık.
***
Ödül töreninin yapılacağı CRR'ye giderken böyle bir ödülü kazanmanın mutluluğunu, İstanbul'un insanı çileden çıkaran trafiği bile gölgeleyemedi.
Törene zamanından önce yetiştim. Törenin başlamasına dakikalar kala salonun tamamına yakını doluydu. Bir dernek görevlisi bana oturacağım koltuğa kadar eşlik etti.
Törenin başlama saatinde salon tümüyle dolmuştu. Çağrılılar arasında sinema, müzik sanatçıları ile kimi yeni, kimi eski siyasetçiler de vardı.
Tören, alışıldığı gibi açılış konuşmaları ile başladı. Açılış konuşmasını Aydın Üniversitesi sahibi Dr. MehmetAydın yaptı. Aynı zamanda Sigara İle Savaş Derneği'nin başkanlığını da yapan Aydın'ın konuşmasından sonra sigaranın zararlarını ve derneğin etkinliklerini anlatan bir video izledik. Sıra ödül törenine gelmişti.
Etkinliğin sunucusu önce bana ödülü verecek kişiyi, ardından da beni çağırdı sahneye.
Ödülü aldım. O anki duygularımı anlatamam. Bir konuşma yapmam istendi. Kısa ama göz yaşlarımı tutamadığım duygulu bir konuşma yaptım. Göz yaşlarımın yanaklarımdan süzülmesine, sigara yüzünden kalp krizi geçirerek genç denilebilecek yaşta hakka yürüyen eşimden söz etmem yol açmıştı.
Alkışlar arasında yerime geçtim.
***
İnsanlığın Gerçek Dostları ödülü olarak aldığım heykelin anlamı; heykelin büyüklüğünün kat kat üstündeydi. Şimdiye dek öğrenciyken, askerlik görevimi yerine getirirken ve iş yaşamımda bir çok ödül almıştım. Bu ödül en anlamlısıydı.
Herkese sigarasız ve sağlıklı günler dilerim.
-----
İstanbul -Temmuz 2020
-----
(*) Bu ödül töreni 2018 yılında yapıldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder